“Ne zaman oldu bilinmez ama ikisinin arasında kocaman bir nehir oluşmuştu; gemi de sandal da yasaktı, nehrin iki ayrı yakası boyunca kendi du¨şu¨ncelerinin yolunda yu¨ru¨mekten başka çareleri yoktu.”
Japon edebiyatının ilk bu¨yu¨k kadın yazarlarından biri olan İçiyo Higuçi’nin kaleme aldığı Bu¨yu¨mek, Meici Dönemi’nin eşiğindeki Tokyo’da, yoksullukla çevrili bir mahallede bu¨yu¨yen çocukların masumiyet ve kader arasında sıkışan hikâyesini zarif bir anlatımla gözler önu¨ne seriyor.
Tokyo’nun kenar mahallelerinden birinde, tapınaklar ve eğlence evleri arasında sıkışıp kalmış bir sokakta bu¨yu¨yen çocuklar, oyunlar ve hayallerle öru¨lu¨ bir du¨nyada yaşarken, kaderlerinin yetişkinlerce çizilmiş olduğunu fark etmeye başlarlar. Hayatın acımasız du¨zeni, çocukları birer birer masumiyetlerinden uzaklaştırırken, bu¨yu¨mek yalnızca bir fiziksel değişim değil, aynı zamanda kaçınılmaz bir vedaya dönu¨şu¨r.